شب ادراری
انسداد و سایر مشکلات مرتبط با ساختار دستگاه ادراری
بیضه های نزول نکرده
چه زمانی به اورولوژیست مراجعه کنیم؟
پزشک مراقبت های اولیه می تواند مشکلات ادراری خفیف، مانند UTI را درمان کند. اگر علائم بهبود نیافته یا اگر شرایطی دارید که نیازمند درمان هایی است که آنها نمیتوانند ارائه دهند، باشد پزشک شما را به یک متخصص ارولوژی ارجاع می دهد.
ممکن است برای یک مشکل خاص نیاز باشد به ارولوژیست و یک متخصص دیگر مراجعه کنید. به عنوان مثال فرد مبتلا به سرطان پروستات می تواند به دو پزشک، متخصص سرطان “انکولوژی” و اورولوژیست مراجعه کند.
داشتن هر یک از این علائم زیر نشان می دهد که در دستگاه ادراری مشکل دارید:
خون در ادرار
نیاز مکرر یا فوری به ادرار کردن
درد در کمر، لگن یا پهلوها
درد یا سوزش در هنگام ادرار کردن
مشکل در ادرار کردن
نشت ادرار
جریان ضعیف یا قطره قطره بودن ادرار
مردان در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر باید به اورولوژیست مراجعه کنند:
توده در بیضه
کاهش میل جنسی
مشکل در ایجاد یا حفظ نعوظ
در زیر به چند نمونه از بیماری های شایع مربوط به متخصص اورو لوژی می پردازیم.
بیماریهای مثانه
عفونت مثانه
بی اختیاری ادرار
مثانه عصبی
سرطان مثانه
عفونت مثانه چیست؟
نوعی عفونت باکتریایی است که در مثانه ایجاد التهاب می کند . این حالت سیستبت نامیده می شود.
علائم عفونت مثانه چیست؟
– درد و سوزش در هنگام دفع ادرار
– درد در قسمت تحتانی شکم
– تکرر ادرار
– فوریت ادرار
– خون در ادرار
– درد به هنگام مقاربت
علل عفونت
معمولاً توسط باکتریهایی که در اندام گوارشی،محبل و اطراف ناحیه تناسلی ما وجود دارند ، بوجود می آید. غالباً این باکتریها از طریق مجرای ادرار به مثانه و کلیه راه پیدا می کند ولی در بیشتر مواقع توسط بدن دفع می گردند و بدن هیچ علائمی نشان نخواهد داد.
*زنان و افراد مسن درمعرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت مثانه قرار دارند.
آیا می توان از عفونت ادراری پیش گیری کرد؟
برای پیشگیری می توانید اقدامات زیر را بکار برید:
– روزانه مقدار زیادی آب بنوشید (8-6لیوان)
– مصرف ویتامینC باعث افزایش اسیدیته ادرار می گردد و در نتیجه محیط را برای رشد باکتریها نامناسب می سازد.
– هر زمان که احساس می کنید نیاز به دفع ادرار دارید از دستشویی رفتن امتناع نکنید و هر بار مثانه را کاملاً خالی کنید.
– پیش از مقاربت جنسی و بعد از آن ادرار نمایئد و دستگاه تناسلی را با آب و صابون ملایم بشوئید.
– بعد از اجابت مزاج موضع را از جلو به عقب تمیز کنید تا از ورود باکتری های مدفوع به مجاری ادرا ر جلوگیری شود .
– از لباس زیر نخی و مناسب ( تنگ نباشد) استفاده کنید تا جریان هوا نا حیه را خشک نگه دارد .
– خانمهایی که بطور مکرر دچار عفونتهای ادراری می شوند بهتر است روشهای جلوگیری از بارداری مانند دیافراگرام را بکار نبرند و ترجیحاً از کاندوم استفاده کنند.
– خانمهایی که مستعد عفونتهای ادراری هستند از دوش حمام بجای وان استفاده نمایند.
– از فراورده های بهداشتی مخصوص دستگاه تناسلی (اسپری یا پودر) و صابون های قوی که باعث تحریک دستگاه تناسلی می گردند خودداری نمایند.
خطر ابتلا به عفونت مثانه در چه کسانی بیشتر است؟
– وجود هر گونه مورد غیر طبیعی درساختمان مجاری ادرار که منجر به انسداد جریان ادرار گردد.
– مردانی که پروستات بزرگی دارند.
– استفاده از سوند
– ابتلا به دیابت و سایر بیماریهایی که باعث سرکوب سیستم ایمنی بدن می شوند.
درمان:
برای درمان عفونت مثانه، آنتی‌بیوتیک به مدت 5-3 روز تجویز می‌شود. اگرعفونت مثانه تکرار شود و شدید باشد، آنتی بیوتیک به صورت طولانی مدت تجویز می‌گردد. نوشیدن آب به مقدار زیاد برای درمان عفونت مثانه توصیه می‌شود. حداقل نوشیدن 2 لیتر آب در روز برای سلامتی مفید خواهد بود هر چند شواهد کافی برای آن در دسترس نیست.
بی‌اختیاری ادرار
بی‌اختیاری ادرار به معنای از دست دادن کنترل دفع ادرار است بطوری که قبل از رسیدن به توالت ادرار نشت خواهد کرد. انواع مختلفی از بی‌اختیاری ادرار وجود دارد.
بی‌اختیاری استرسی (Stress incontinence)
شایعترین نوع بی‌اختیاری است و در هنگام سرفه کردن- عطسه- بلند خندیدن، تمرینات ورزشی اتفاق می‌افتد. در خانمها زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌های لگن و اسفنکتر ضعیف هستند.
بی‌اختیاری همراه با فوریت (Urge incontinence)
بیمار به محض احساس ادرار دچار ریزش ادرار می‌شود و قادر به کنترل ادرار تا رسیدن به دستشویی نمی‌باشد. این نوع بی‌اختیاری بیشتر در اثر آسیب عصب در بیماران دیابتی، سکته مغزی، عفونتها و غیره اتفاق می‌افتد.
بی‌اختیاری پارادوکس (Overflow incontinence)
بعلت احتباس مزمن ادرار ایجاد می‌شود و ادرار بطور مداوم و قطره قطره دفع می‌گردد.
مثانه بیش فعال (Overactive bladder)
اگر روزانه 8 بار یا بیشتر یا در هنگام شب بیشتر از دو بار جهت دفع ادرار به توالت می‌‌روید احتمالاً به مثانه بیش فعال مبتلا هستید.
علل و عوامل خطر
یک سری عوامل بطور موقت در فرد ایجاد بی‌اختیاری ادراری می‌کنند مانند عفونتهای مجاری ادرار- تحریکات یا عفونتهای دستگاه تناسلی- یبوست- چاقی- سیگار کشیدن- تأثیر داروها- تمرینات ورزشی فشرده.
یک سری عوامل نیز بطور غیرموقت ایجاد بی‌اختیاری ادراری می‌کنند از جمله:
– افزایش سن
– ضعف در ماهیچه‌های نگهدارنده مثانه و همچنین بافت مثانه
– مصرف الکل- قهوه و داروها
– ضعف در ماهیچه‌های دریچه خروجی ادرار
– ضعف در ماهیچه‌های لگنی به دنبال زایمان طبیعی سخت
– بیش فعالی ماهیچه‌های مثانه
– انسداد مجرای خروجی ادرار (مثلاً به علت بزرگی پروستات در مردان)
– اختلالات هورمونی در خانمها
– اختلالات عصبی
– افتادگی رحم
– غیرطبیعی بودن ساختمان مجرا
– عدم تحرک به مدت طولانی
– دیابت
– بالا بودن سطح کلسیم خون
بی‌اختیاری به صورت شایع‌تری در زنان نسبت به مردان وجود دارد. این موضوع می‌تواند به علت زایمان‌های سخت واز دست دادن هورمونهای زنانگی بدنبال یائسگی باشد.
چگونه می‌توان بی‌اختیاری ادراری را بهبود بخشید؟
– انجام تمرینات ورزشی که منجر به تقویت عضلات لگنی می‌شود. مانند ورزش‌های Kegel که می‌توان آن را در طی روز در هنگام دراز کشیدن- ایستادن یا حتی زمانی که بر روی صندلی نشسته‌اید بطور مرتب انجام دهید.
برای انجام این ورزش باید عضلات دور مهبل و مقعد را سفت کنید (درست مثل زمانی که می‌خواهید جلوی جریان ادرار را بگیرید) و 8 تا 10 ثانیه نگهدارید و سپس آزاد کنید. در هر بار انجام ورزش 10 انقباض انجام دهید. این عمل را به تعداد 3 بار در روز برسانید.
تغییر عادات به عنوان مثال بعد از ساعت 8 شب از نوشیدن مایعات خودداری کنید.
– تغییرات در رژیم غذایی
– کاهش وزن
– درمان دارویی (در موارد بیش فعالی مثانه)
– تحریک عصب
– جراحی (در موارد بی‌اختیاری استرسی)
– استفاده از سوند برای تخلیه ادرار
مثانه عصبی
مثانه عصبی یکی از اختلالات عملکرد مثانه می‌باشد که بدنبال آسیب سیستم عصبی ایجاد می‌شود. براساس محل درگیری و نوع درگیری عصبی به دو نوع تقسیم می‌گردد:
– مثانه بیش فعال یا انقباضی
– مثانه شل
کسانی که مثانه بیش فعال مبتلا هستند، بسیار کم یا اصلاً کنترلی به عملکرد مثانه ندارند. مثانه بطور خودبه خود و مکرر تخلیه می‌گردد و تخلیه بطور کامل انجام نمی‌گیرد. به همین دلیل خطر ابتلا به عفونتهای ادراری در این افراد افزایش می‌یابد.
مثانه شل خصوصیات متفاوتی دارد. در این افراد قسمتی از سیستم عصبی که وظیفه خبررسانی به مغز هنگام پرشدن مثانه، را دارد، دچار اختلال شده‌است در نتیجه با افزایش اندازه و ظرفیت مثانه روبرو خواهیم شد. زمانی که فشار ادرار در مثانه به اندازه‌ای برسد که ماهیچه‌های دریچه خروجی ادرار توانایی غلبه بر آن را نداشته باشد، ادرار شروع به ریزش می‌کند. در این نوع اختلال مثانه نیز مانند مثانه انقباضی، مثانه بطور کامل تخلیه نمی‌گردد.
علل و عوامل خطر
مثانه عصبی در هر سنی می‌تواند بروز کند ولی بیشتر در افراد مسن اتفاق می‌افتد.
علل ایجاد مثانه عصبی
– آسیب به طناب نخاعی که منجر به فلج شود.
– تومورهای سیستم عصبی مرکزی
– بیماریهایی مانند سیفلیس- دیابت- سکته مغزی- پارگی یا فتق دیسک بین مهره‌ای
– بیماریهای عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیز
– بیماریهای مادرزادی مانند spina bifida
– جراحیهای طنای نخاعی
– مسمومیت با فلزات سنگین
– اثرات طولانی مدت ناشی از مصرف الکل
علائم مثانه عصبی
* شایعترین علامت عدم توانایی در کنترل ادرار می‌باشد.
– بی‌اختیاری ادرار
– تکرر ادرار (احساس نیاز به دفع ادرار به میزان 8 بار یا بیشتر در روز)
– احساس عدم تخلیه مثانه علیرغم ادرار کردن
– سوزش و درد هنگام دفع ادرار
– از دست دادن قدرت نعوظ در مردان
درمان
– رفتار درمانی
– تحریک الکتریکی
– درمان عفونتها
– دارو درمانی
– جراحی
– طب سوزنی
– قطع ریشه‌های عصبی
– سونداژ متناوب تمیز
– کاتاتریزاسیون مداوم و موقت
